khobshoo

درد سیاتیک چه به عنوان درد مداوم یا ناراحتی متناوب می‌تواند دردی غیرقابل تحمل باشد. بدون شک، اولین چیزی که هنگام تجربه درد سیاتیک می‌خواهید، تسکین فوری است. خبر خوب اینکه می‌توان با روش‌های خودمراقبتی علائم آزاردهنده را به طور موثر کاهش دهید. نیازی به تحمل درد سیاتیک نیست - در این مقاله از سایت توان مارکت چند درمان خانگی برای کاهش درد وجود دارد که یکی از آن‌ها را پزشکان به عنوان بهترین گزینه مد نظر می‌دانند. با ما همراه باشید تا با این درمان‌ها بیشتر اشنا شوید و درد را از خود دور کنید.

ورزش ملایم؛ مهمترین راه درمان کمر درد در دراز مدت

ممکن است شرکت در فعالیت بدنی در هنگام درد بر خلاف غریزه شما باشد، اما بی تحرکی می‌تواند باعث تشدید درد سیاتیک شود. ورزش‌های کم‌تأثیر، مانند ایروبیک در آب و یوگا، می‌توانند با موارد زیر به درد شما کمک کنند:

• کاهش فشار روی عصب سیاتیک
• کاهش التهابی که باعث درد سیاتیک می‌شود
• تقویت عضلات حمایت کننده از ستون فقرات
• بهبود یا حفظ تحرک و انعطاف پذیری در ستون فقرات و لگن
• افزایش جریان خون در تمام نواحی بدن
• کاهش حساسیت درد

استراحت در چند روز اول پس از شروع درد سیاتیک کاملاً خوب است، اما ماندن در رختخواب می‌تواند اوضاع را بدتر کند، نه بهتر. همیشه به یاد داشته باشید که دستورالعمل‌های پزشک یا فیزیوتراپیست خود را در محدوده قابل تحمل دنبال کنید. هرگز آنقدر ورزش نکنید که درد سیاتیک شما را بدتر کند. اگر به نظر می‌رسد حرکت باعث تشدید درد می‌شود، بهتر است با پزشک خود صحبت کنید تا سایر درمان‌های خانگی را که می‌توانید انجام دهید، یاد بگیرید.

کمربند پلاتینر؛ بهترین و جدیدترین درمان خانگی کمر درد

کمربند برقی پلاتینر از تولیدات شرکت بزرگ آلمانی زایسترونیک است که در سال 2023 جزو بهترین روش‌های درمان کمر درد محسوب می‌شود. این کمربند که با سایر کمربندهای طبی تفاوت دارد مجهز به سه تکنولوژی فوق پیشرفته اولتراسوند، اینفرارد یا مادون قرمز و کلاک پالس است. این فناوری‌ها هر کدام به نحوی به تقویت جریان خون و ایجاد گرما برای کمک به عملکرد حرکتی زانو کمک می‌کنند. ترمیم و بازسازی اسیب‌های دیسک کمر نیز از انتظاراتی است که باید از این کمربند باید داشت. از کمربند پلاتینر باید روزانه یک ساعت و به مدتن یک ماه باید استفاده کرد تا دردهای کمرتان را از بین ببرد و درمان کند. سایت تجهیزات پزشکی توان مارکت نمایندگی مرکزی کمربند پلاتینر است که آن را با کارت رجیستر یا همان کارت اصالت کالا ارائه می‌کند.

کشش ملایم

علاوه بر ورزش، شکل دیگری از فعالیت بدنی که می‌تواند درد سیاتیک را کاهش دهد، کشش است. انجام حرکات کششی ملایم به شما کمک می‌کند تا کمر، باسن، همسترینگ و ساق پا را شل کنید که می‌تواند فشار روی عصب سیاتیک را کاهش دهد. همچنین می‌تواند به طور بالقوه انعطاف پذیری و تحرک ستون فقرات شما را بهبود بخشد.

کشش باید به آرامی و به آرامی انجام شود. کشش را فقط تا زمانی انجام دهید که کشش ملایمی احساس کنید، سپس آن را حدود 10 ثانیه نگه دارید. این کار را با هدف احساس بهتر انجام دهید، نه انعطاف پذیرتر شدن یا افزایش دامنه حرکتی خود - این دستاوردها به طور طبیعی با تمرین منظم به دست خواهند آمد. از فشار دادن یا کشیدن بیش از حد شدید خودداری کنید، که می‌تواند علائم شما را بدتر کند.

گرما و سرما درمانی

استفاده از کیسه‌های یخ و گرما می‌تواند درد سیاتیک را کاهش دهد، روند بهبودی را تسریع کند و به عملکرد بهتر شما کمک کند. در هفته اول یک کیسه یخ را روی کمر خود قرار دهید تا درد و تورم کاهش یابد. کیسه یخ را در یک پارچه یا حوله بپیچید و هر بار بیش از 15 دقیقه آن را نگذارید. پس از هفته اول، می‌توانید با استفاده از یک پد گرم کننده پیچیده شده در پارچه یا خیساندن در یک حمام گرم، استفاده از گرما را شروع کنید.

گرمای متناوب و یخ درمانی می‌تواند تسکین فوری درد سیاتیک را فراهم کند، زیرا باعث افزایش جریان خون و بهبود بهبود می‌شود. هر ساعت یکبار یک کیسه یخ را به مدت 15 دقیقه روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید، سپس هر دو یا سه ساعت یکبار حرارت را به مدت 15 دقیقه اعمال کنید.

وضعیت بدن خود را بهبود بخشید

چه پشت میز خود کار کنید یا روی مبل خود استراحت کنید، ماندن در همان وضعیت برای مدت طولانی تنها درد سیاتیک را بدتر می‌کند. به وضعیت بدن خود توجه زیادی داشته باشید و مرتباً حرکت کنید تا فشار وارده بر ستون فقرات خود را کاهش دهید.

داروهای ضد درد

داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) می‌توانند درد قابل توجهی را تسکین دهند، زیرا التهاب را کاهش می‌دهند. با این حال، استفاده بیش از حد از این داروها - یا مصرف بیش از حد یکباره یا استفاده طولانی مدت از آنها - عوارض جانبی خطرناکی دارد که احتمالاً باعث آسیب به کبد و پوشش معده می‌شود. همیشه قبل از مصرف هر گونه داروی ضد درد OTC یا اگر هفته‌ها متوالی به آنها اعتماد دارید، با پزشک ارتوپد خود مشورت کنید.

داروهای موضعی

ژل‌ها، کرم‌ها یا چسب‌های موضعی می‌توانند درد را تسکین یا بی‌حس کنند و تسکین سریع و مؤثر درد سیاتیک را ارائه دهند. در مقایسه با داروهای ضد درد، اینها خطر عوارض جانبی مضر کمتری دارند و می‌توانند از عوارض طولانی مدت جلوگیری کنند. اگر تصمیم به استفاده از داروهای موضعی دارید، همزمان از پد گرم کننده یا کیسه یخ روی ناحیه آسیب دیده استفاده نکنید.‌ترکیب درمان‌ها ممکن است اثرات داروهای موضعی را کاهش دهد یا تغییر دهد.

درمان درد سیاتیک در الیکوت سیتی، MD

درد سیاتیک می‌تواند کیفیت زندگی شما را کاهش دهد، اما روش‌های درمانی خانگی وجود دارد که می‌تواند درد شما را کاهش دهد. با این حال، اگر درد ناتوان کننده شد و به خودی خود برطرف نشد، ممکن است روش‌های درمانی دیگری لازم باشد.

اگر به دنبال تسکین طولانی مدت از درد سیاتیک هستید، ارائه دهندگان ما در همکاران ارتوپدی مرکزی مریلند اینجا برای شما هستند. چه نکاتی برای درمان‌های خانگی، داروها، درمان یا جراحی باشد، متخصصان بسیار ماهر ما می‌توانند به شما کمک کنند تا دقیقاً مشکل را مشخص کنید و آسیبی که باعث درد ناخواسته شما می‌شود را معکوس کنید.

دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است فرد دچار سفتی زانو شود. اینها شامل آسیب و آرتریت است. سفتی زانو یک شکایت رایج است، به ویژه در میان افراد مسن و افرادی که از نظر بدنی بسیار فعال هستند.

سفتی زانو می‌تواند در نتیجه انعطاف پذیری ضعیف یا عدم تعادل عضلانی در پاها رخ دهد. آسیب و آرتریت از دیگر علل شایع سفتی زانو هستند. در این مقاله از سایت پزشکی توان مارکت با دلایل سفتی زانو بیشتر آشنا خواهید شد. این نوشتار علمی همچنین به تشریح برخی از درمان‌ها پزشکی و دارویی و درمان‌های خانگی می‌پردازد که به کاهش این علامت کمک می‌کند.

علل خشکی زانو چیست: 6 علتی که به مرگ زانو منتهی می‌شود

در زیر به برخی از علل شایع سفتی زانو اشاره شده است.

1.آسیب به منیسک

منیسک‌ها دو قطعه غضروفی به شکل C هستند که در داخل مفصل زانو قرار دارند. نقش آنها این است که به عنوان یک بالشتک یا ضربه گیر بین استخوان‌های تشکیل دهنده مفصل عمل کنند. یک فرد می‌تواند با حرکت یا چرخاندن ناگهانی زانو به منیسک آسیب برساند یا آسیب ببیند. این به احتمال زیاد در هنگام ورزش یا سایر انواع فعالیت بدنی رخ می‌دهد.

منیسک‌ها نیز با افزایش سن مستعد انحطاط هستند. به طور خاص، با تحلیل رفتن منیسک‌ها، مستعد پارگی می‌شوند. زمانی که مینیسک پاره می‌شود، یک فرد احتمالا صدای "پاپ" را می‌شنود یا احساس می‌کند. طبق گفته آکادمی جراحان ارتوپدی آمریکا، پس از آن زانو شروع به سفت شدن می‌کند. در بسیاری از موارد، افراد همچنان می‌توانند روی زانو راه بروند، اگرچه ممکن است علائمی مانند:

• درد
• تورم
• قفل کردن زانو
• از دست دادن دامنه کامل حرکت
• احساس بیرون آمدن زانو

2. آسیب به رباط‌ها

رباط‌ها نوارهایی از فیبر هستند که استخوان را به استخوان متصل می‌کنند. رباط‌هایی که از زانو عبور می‌کنند، استخوان ران یا استخوان ران را به استخوان ساق پا یا درشت نی متصل می‌کنند. یک فرد ممکن است رباط‌های زانو خود را دچار رگ به رگ شدن، پارگی یا پارگی کند. اگر این اتفاق بیفتد، فرد ممکن است تجربه کند:

• درد در مفصل زانو
• بی ثباتی زانو
• تورم در زانو

3. آرتروفیبروز

آرتروفیبروز یا سندرم سفتی زانو زمانی رخ می‌دهد که مقدار زیادی از بافت اسکار در اطراف مفصل زانو تشکیل شود. غیر معمول نیست که افراد پس از جراحی‌های زانو مانند تعویض زانو یا جراحی رباط صلیبی قدامی، آرتروفیبروز را تجربه کنند. در واقع، طبق خدمات توانبخشی سنت آلفونسوس، حدود 6 درصد از افرادی که تعویض مفصل زانو انجام می‌دهند، آرتروفیبروز را تجربه می‌کنند. برخی از علائم اضافی آرتروفیبروز عبارتند از:

• زانو درد که بدتر می‌شود
• تورم و گرما در اطراف زانو
• راه رفتن با زانوی خم شده

4. روماتیسم مفصلی

آرتریت روماتوئید نتیجه یک بیماری خود ایمنی است که باعث می‌شود بدن به بافت‌های خود حمله کند. آرتریت روماتوئید به طور معمول هر دو زانو را درگیر می‌کند.

افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید گاهی اوقات تورم غشای سینوویال را تجربه می‌کنند که غشای نازکی است که پوشش داخلی مفصل زانو را می‌پوشاند. تورم غشای سینوویال باعث سفتی و درد زانو می‌شود.

5. آرتروز

استئوآرتریت در نتیجه ساییدگی و پارگی غضروف بین استخوان‌ها رخ می‌دهد. همانطور که غضروف داخل زانو تحلیل می‌رود، باعث ساییدگی استخوان‌های داخل زانو روی یکدیگر می‌شود. مالش استخوان‌ها می‌تواند باعث رشد استخوانی به نام خار شود. اینها می‌توانند باعث سفتی و درد مفاصل شوند.

طبق یک مطالعه در سال 2013، آرتروز زانو در بین افراد 55 تا 64 ساله شایع‌تر است.

6. آرتریت پس از سانحه

آسیب‌هایی مانند پارگی منیسک و رباط می‌تواند احتمال آسیب بیشتر به مفصل زانو را افزایش دهد. با گذشت زمان، این می‌تواند منجر به آرتریت پس از سانحه (PTA) شود. PTA سالها پس از آسیب دیدگی زانو رخ می‌دهد.

افراد مبتلا به PTA ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:

• تورم در مفصل زانو، که ممکن است حرکت زانو را دشوار کند
• زانو درد
• احساس ضعف در زانو
• بدتر شدن علائم به دنبال فعالیت بدنی
• بدتر شدن علائم در هوای مرطوب

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر فرد مشکوک به پارگی یا آسیب دیدگی زانو باشد، باید در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه کند. دریافت درمان سریع به کاهش خطر آسیب بیشتر کمک می‌کند.

همچنین اگر سفتی زانو با علائم دیگری مانند درد یا تورم همراه باشد، فرد باید به پزشک مراجعه کند.

 انواع درمان‌های خشکی زانو

گزینه‌های درمانی برای سفت شدن زانو تا حدی به علت آن بستگی دارد. اگر علت یک آسیب جزئی باشد، درمان‌های خانگی زیر ممکن است برای کاهش درد و سفتی تا زمان بهبودی آسیب کافی باشد:

• استراحت دادن به زانو
• قرار دادن کیسه یخ روی زانو در فواصل زمانی معین
• مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی بدون نسخه (OTC).
• استفاده از زانوبند zapiamax برای جلوگیری از آسیب بیشتر

برای صدمات شدیدتر و سفتی زانو که شدید یا مداوم است، ممکن است فرد نیاز به مراجعه به پزشک داشته باشد. پزشک برای تشخیص علت سفتی زانو مواردی را بررسی می‌کند و درمان‌های مناسب را توصیه خواهد کرد. بسته به علت سفتی زانو، این درمان‌ها شامل موارد زیر می‌شود:

• مصرف داروهای مسکن با نسخه
• استفاده از کورتیکواستروئیدها
• مصرف داروهای آرتریت روماتوئید، مانند داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری و جراحی بیولوژیک
• فیزیوتراپی، برای بهبود عملکرد زانو و تحرک کلی
• ورزش‌ها و کشش‌هایی که ممکن است کمک کند

در برخی موارد، افرادی که زانوی سفت دارند باید از ورزش اجتناب کنند. برخی از آسیب‌های زانو برای بهبودی نیاز به زمان دارند و به جای ورزش از استراحت سود می‌برند.

در حالی که سن یک عامل خطر اصلی برای آرتروز زانو است، افراد جوان نیز می‌توانند به آن مبتلا شوند. برای برخی افراد ممکن است ارثی باشد. برای برخی دیگر، آرتروز زانو می‌تواند ناشی از آسیب یا عفونت یا حتی اضافه وزن باشد. در اینجا به سوالات شما در مورد استئوآرتریت زانو پاسخ داده شده است، از جمله نحوه درمان آن و کارهایی که می‌توانید در خانه برای کاهش درد انجام دهید.

استئوآرتریت چیست؟

استئوآرتریت، که معمولا به عنوان آرتریت ساییدگی شناخته می‌شود، وضعیتی است که در آن بالشتک طبیعی بین مفاصل - غضروف - از بین می‌رود. وقتی این اتفاق می‌افتد، استخوان‌های مفاصل نزدیک‌تر به یکدیگر ساییده می‌شوند و از مزایای جذب ضربه غضروف کمتری برخوردارند. مالش منجر به درد، تورم، سفتی، کاهش توانایی حرکت و گاهی اوقات تشکیل خارهای استخوانی می‌شود.

چه کسانی به آرتروز زانو مبتلا می‌شوند؟

استئوآرتریت شایع‌‌ترین نوع آرتریت است. در حالی که‌این بیماری حتی در افراد جوان نیز ممکن است رخ دهد، احتمال ابتلا به آرتروز پس از 45 سالگی افزایش می‌یابد. طبق گزارش بنیاد آرتریت، بیش از 27 میلیون نفر در ایالات متحده به آرتروز مبتلا هستند که زانو یکی از شایع‌ترین مناطق آسیب دیده است. زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به آرتروز هستند.

چه چیزی باعث آرتروز زانو می‌شود؟

شایع‌‌ترین علت آرتروز زانو افزایش سن است. تقریباً همه در نهایت به درجاتی از آرتروز مبتلا می‌شوند. با این حال، عوامل متعددی خطر ابتلا به آرتریت قابل توجه در سنین پایین را افزایش می‌دهد.

• سن: با افزایش سن، توانایی غضروف برای بهبودی کاهش می‌یابد.
• وزن: وزن باعث افزایش فشار بر روی تمام مفاصل به خصوص زانوها می‌شود. هر پوند اضافه وزن 3 تا 4 پوند به زانوهای شما اضافه می‌کند.
• وراثت: این شامل جهش‌های ژنتیکی است که ممکن است فرد را بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز زانو قرار دهد. همچنین ممکن است به دلیل ناهنجاری‌های ارثی در شکل استخوان‌هایی باشد که مفصل زانو را احاطه کرده اند.
• جنسیت: احتمال ابتلا به آرتروز زانو در زنان ۵۵ ساله و بالاتر بیشتر از مردان است.
• آسیب‌های استرس مکرر اینها معمولاً نتیجه نوع شغلی است که یک فرد دارد. افرادی که مشاغل خاصی دارند که شامل فعالیت‌های زیادی است که می‌تواند به مفصل فشار وارد کند، مانند زانو زدن، چمباتمه زدن، یا بلند کردن وزنه‌های سنگین (55 پوند یا بیشتر)، به دلیل فشار مداوم روی مفصل، احتمال بیشتری دارد که به آرتروز زانو مبتلا شوند. .
• ورزشکاری: ورزشکارانی که در فوتبال، تنیس یا دویدن طولانی مدت فعالیت می‌کنند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آرتروز زانو باشند. این بدان معناست که ورزشکاران باید اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از آسیب انجام دهند. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که ورزش متوسط منظم مفاصل را تقویت می‌کند و می‌تواند خطر ابتلا به آرتروز را کاهش دهد. در واقع، ضعف عضلات اطراف زانو می‌تواند منجر به آرتروز شود.
• بیماری‌های دیگر: افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید، دومین نوع رایج آرتریت، نیز بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز هستند. افراد مبتلا به برخی اختلالات متابولیک، مانند اضافه بار آهن یا هورمون رشد بیش از حد، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آرتروز هستند.

علائم آرتروز زانو چیست؟

علائم آرتروز زانو ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• دردی که در هنگام فعالیت زیاد می‌شود، اما با استراحت کمی‌بهتر می‌شود
• ورم
• احساس گرما در مفصل
• سفتی در زانو، به خصوص در صبح یا زمانی که مدتی نشسته‌اید
• کاهش تحرک زانو، سخت شدن نشستن و برخاستن از صندلی یا ماشین، استفاده از پله‌ها یا راه رفتن
• صدای جیرجیر و‌‌ترقه که هنگام حرکت زانو شنیده می‌شود

آرتروز زانو چگونه تشخیص داده می‌شود؟

تشخیص آرتروز زانو با معاینه فیزیکی توسط پزشک شروع می‌شود. همچنین پزشک سابقه پزشکی شما را می‌گیرد و علائم را یادداشت می‌کند. حتماً توجه داشته باشید که چه چیزی باعث بدتر یا بهتر شدن درد می‌شود تا به پزشک کمک کنید تا تشخیص دهد که‌ایا آرتروز یا چیز دیگری ممکن است باعث درد شما شده باشد. همچنین دریابید که‌ایا فرد دیگری در خانواده شما آرتریت دارد یا خیر. پزشک شما ممکن است آزمایشات اضافی را تجویز کند، از جمله:

اشعه‌ایکس، که می‌تواند آسیب استخوان و غضروف و همچنین وجود خار استخوان را نشان دهد

اسکن‌های تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI).

اسکن MRI ممکن است زمانی سفارش داده شود که اشعه‌ایکس دلیل واضحی برای درد مفاصل ارائه نکند یا زمانی که اشعه‌ایکس نشان می‌دهد که سایر انواع بافت مفصلی ممکن است آسیب ببینند. پزشکان ممکن است از آزمایش‌های خون برای رد سایر بیماری‌هایی که می‌توانند باعث درد شوند، مانند آرتریت روماتوئید، نوع دیگری از آرتریت ناشی از اختلال در سیستم ایمنی، استفاده کنند.

آرتروز زانو چگونه درمان می‌شود؟

اهداف اولیه درمان آرتروز زانو تسکین درد و بازگشت تحرک است. برنامه درمانی معمولاً شامل‌‌ترکیبی از موارد زیر است:

• کاهش وزن: از دست دادن حتی مقدار کمی‌وزن، در صورت نیاز، می‌تواند به طور قابل توجهی درد زانو ناشی از آرتروز را کاهش دهد.
• زانوبند زاپیامکس: این زانوبند برقی به کمک امواج صوتی و اشعه مادون قرمز موجب تقویت جریان خون و ایجاد گرما در عمق بافت‌های زانو خواهد شد. تکنولوزی اینفرارد بکار رفته در زانوبند زاپیامکس خون تقویت یافته را غنی از اکسیژن می‌کند و مواد مغذی بیشتری به بافت‌های نرم زانو می‌رساند. این فرایند موجب ترمیم و بازسازی زودتر ارتروز زانو شده و به مرور ارتروز از بین خواهد رفت.
• ورزش: تقویت عضلات اطراف زانو باعث پایداری مفصل و کاهش درد می‌شود. تمرینات کششی به متحرک و انعطاف پذیر نگه داشتن مفصل زانو کمک می‌کند.
• مسکن‌ها و داروهای ضد التهابی: این شامل انتخاب‌های بدون نسخه مانند استامینوفن (تیلنول)، ایبوپروفن (ادویل، موترین)، یا ناپروکسن سدیم (Aleve) می‌شود. داروهای بدون نسخه را بیش از 10 روز بدون مشورت با پزشک مصرف نکنید. مصرف طولانی‌‌تر آنها احتمال عوارض جانبی را افزایش می‌دهد. اگر داروهای بدون نسخه تسکین ندهند، پزشک ممکن است به شما یک داروی ضد التهابی یا سایر داروها برای کمک به کاهش درد بدهد.
• تزریق کورتیکواستروئیدها یا اسید هیالورونیک به زانو: استروئیدها داروهای ضد التهابی قوی هستند. اسید هیالورونیک به طور معمول در مفاصل به عنوان یک نوع مایع روان کننده وجود دارد.
• درمان‌های جایگزین: برخی از درمان‌های جایگزین که ممکن است موثر باشند عبارتند از کرم‌های موضعی با کپسایسین، طب سوزنی، یا مکمل‌ها، از جمله گلوکزامین و کندرویتین یا SAMe.
• استفاده از وسایلی مانند بریس دو نوع بریس وجود دارد: بریس‌های «تخلیه‌کننده» که وزن را از سمت زانو که تحت تأثیر آرتروز قرار گرفته است، برمی‌دارد. و بریس‌های "حمایت کننده" که برای کل زانو پشتیبانی می‌کنند.
• فیزیوتراپی و کاردرمانی: اگر در فعالیت‌های روزانه مشکل دارید، فیزیوتراپی یا کاردرمانی می‌تواند به شما کمک کند. فیزیوتراپیست‌ها راه‌هایی را برای تقویت عضلات و افزایش انعطاف پذیری در مفصل به شما آموزش می‌دهند. کاردرمانگران راه‌هایی را به شما آموزش می‌دهند تا فعالیت‌های منظم و روزانه مانند کارهای خانه را با درد کمتر انجام دهید.
• عمل جراحي: زمانی که درمان‌های دیگر جواب نمی‌دهد، جراحی گزینه خوبی است. البته برای بهبود سریع جراحی پزشک جراح خرید زانوبند زاپیامکس را توصیه می‌کنند.

آیا از جراحی برای درمان آرتروز زانو استفاده می‌شود؟

اگر پزشک شما بخواهد آرتروز زانو را با جراحی درمان کند، گزینه‌ها آرتروسکوپی، استئوتومی‌و آرتروپلاستی هستند.

• آرتروسکوپی از یک تلسکوپ کوچک (آرتروسکوپ) و سایر ابزارهای کوچک استفاده می‌کند. جراحی از طریق برش‌های کوچک انجام می‌شود. جراح از آرتروسکوپ برای دیدن فضای مفصل استفاده می‌کند. هنگامی‌که به آنجا رسید، جراح می‌تواند غضروف آسیب دیده یا ذرات شل را حذف کند، سطح استخوان را تمیز کند و در صورت کشف آن آسیب‌ها، انواع دیگر بافت را ‌‌ترمیم کند. این روش اغلب در بیماران جوانتر (سن 55 سال و کمتر) به منظور به تعویق انداختن جراحی جدی‌‌تر استفاده می‌شود. مراقبت بعد از جراحی بسیار مهم و تاثیر گذار است به همین دلیل جراح برای مراقبت بهتر بعد از جراحی خرید زانوبند زاپیامکس را توصیه می‌کند.
• استئوتومی ‌روشی است که هدف آن بهبود‌‌تراز زانو با تغییر شکل استخوان‌ها است. این نوع جراحی ممکن است در صورت آسیب دیدگی در یک ناحیه از زانو توصیه شود. همچنین اگر زانوی خود شکسته باشد و به خوبی بهبود نیافته باشد، ممکن است توصیه شود. استئوتومی‌دائمی‌نیست و ممکن است بعداً جراحی بیشتری لازم باشد.
• جراحی تعویض مفصل یا آرتروپلاستی یک عمل جراحی است که در آن مفاصل با قطعات مصنوعی ساخته شده از فلز یا پلاستیک جایگزین می‌شوند. جراحی تعویض مفصل معمولا برای افراد بالای 50 سال مبتلا به استئوآرتریت شدید انجام می‌شود. اگر مفصل پروتز بعد از چندین سال فرسوده شود، ممکن است نیاز به تکرار جراحی بعدا باشد. اما با پیشرفت‌های مدرن امروزی، اکثر مفاصل جدید بیش از 20 سال دوام خواهند داشت. جراحی خطراتی دارد، اما نتایج به طور کلی بسیار خوب است.